HÜKÜMSÜZÜM..

Bir an ölüm gerçeği gelir aklıma,aklımın bile ötesinde tam da yaşarcasına.bir boşluğun içinde çaresiz bir başıma..tüm duyuların ve zamanın sıfırlandığı.ne olduğumu kim olduğumu sormaya korkarım.soru sormadan alacağım cevaplardan.bir şeyi istemek ve istemiş olmak ne kadar da anlamsızdır o güne kadar ne istediğini aslında hiç de bilmemiş biri için.kim ne istediğini gerçekten bilebilir ki.çünkü hepsi bir andır ve geçicidir.sorsam hiç birimiz biteceğine inandığımız şeylerin peşine düşmemişizdir ama ;ne yazık ki mutluluklarımız sonsuz değil ;aşklarımız,sevgilerimiz,değerlerimiz...hepsi bir anda yıkılacak kadar eğreti duruyor yüreğimizde.tutabileceğimiz gerçeklerden çok dizgini olmayan hayallerimiz var.kendimizden çok başkalarının peşinde koşmaya yarayan gücümüz,bilmediğimiz şeyler için bile konuşacak cesaretimiz var;ama
 kim olduğumuzu sormaya yetecek inancımız yok.ispatı mümkün kılınmadıkça her şey hükümsüzdür..bu yüzden ben de hükümsüzüm..