UYGUR TÜRKÇESİNİN DİL ÖZELLİKLERİ
Gabain, Uygur metinlerini y ve n ağzı olmak üzere iki ağız grubuna ayırır. Köktürkçedeki ? (ny) sesini n'ye çeviren metinler n ağzını, y'ye çevirenler ise y ağzını oluştururlar. Mani metinleri çoğunlukla n, Burkan metinleri ise y ağzını temsil eder. Köktürkçe ile Uygurca arasında sesler, ekler ve söz varlığı açısından fazla fark yoktur.
Ses Özellikleri
a. Köktürkçenin n'si Manici Uygur metinleri ile Köktürk harfli Uygur metinlerinde n, Burkancı Uygur metinlerinde ise y'dir.
Örn:
anıng ~ anıg/ayıg (kötü)
kong ~ kon/koy (koyun) vs.
b. Köktürkçede kelime içi ve kelime sonundaki b sesleri çoğunlukla w olmuştur.
Örn:
ebir- > ewir (çevirmek)
sebin- > sewin- (sevinmek) vs.
Biçim Özellikleri
a. Köktürkçede sadece kişi, konçuy gibi insanla ilgili kelimelerde kullanılan +lAr çokluk eki, Uygur Türkçesinde her türlü isim, sıfat ve zamirde kullanılabilir hale gelmiştir.
Örn:
bu-lar (bunlar), köl-ler (göller) vs.
b. Köktürkçede ilgi hali eki ünlülerden sonra +In, ünsüzlerden sonra ise +nIn biçimindeyken Uygurca'da her iki biçimde de +nIn biçimindedir.
Örn: tenriler- in > tenriler - nin vs.
c. Yükleme hali eki Köktürkçede de Uygurcada da üç türlüdür (+(X)g, +nI, +n), fakat Uygurcada bazen
+nI ekinin anılan zamirler dışında da kullanıldığı görülür.
Örn: tenri-ni, buz-nı vs.
ç. Köktürkçede bulunma hali eki +DA çıkma hali için de kullanılırdı. Uygurca'da ise çıkma halinin asıl eki +DIn'dır.
Örn: orunlık-tın (tahttan), töpü-din (tepeden) vs.
d. Uygurcada Köktürkçeden farklı olarak -yUK ekli görülen geçmiş zaman vardır.
Örn: tüşe-yük men (düş gördüm), ba-yuk sen (bağladın) vs.
e. Köktürkçe'de gelecek zaman -DAçI eki ile yapılırken Uygurcada -gAy ile yapılmaya başlandı.
Örn: barma-gay sen (gitmeyeceksin), bir-gey biz (vereceğiz) vs.
f. -sAr eki Köktürkçede zarf-fiil eki olarak kullanılırken Uygurcada bu ekten sonra şahıs zamirlerinin kullanılmasıyla şart kipi oluşmuştur.
Örn: bar-sar men (gitsem), teg-ser siz (ulaşırsanız) vs.
Söz Varlığı
Morris Swadesh tarafından yüz temel kelimenin karşılığı hazırlanmıştır.
Örn: 1. ad: ad/at | 2. ağaç: ıgaç/sögüt | 3. ağız: agız | 4. ateş/od: ot | 5. ayak: adak . gibi.
Köktürkçe ile Uygurcayı birbirinden ayıran alan dindir. Uygurcada bulunan Mani ve Budist dinlerine ait olan kelimeler Köktürkçe'de yoktur. Sanskritçe, Çince, Soğdakça ve Toharcadan alıntılanan kelimeler Türkçenin yapısına uydurulmuştur.
Örn: Skr. jâtaka > Çatik veya Skr. Sûtra > Sudur vs. g
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder