kendine inan...

''Okumanın yaşı olmaz'' derler.doğru.yaş otuz beş hala okuyorum..hem de üçüncü fakülteyi..hem de evli ve çocuklu biri olarak..nasıl oluyor ben de bilmiyorum..belki bundan yirmi sene önce bunu yapabileceğimi söyleseler inanmazdım hatta kimse inanmazdı..liseye kadar çok başarılı bir öğrenci değildim..''sonradan açıldı''denenlerden..onca yıl sonra''bana göre çok geç bir zamanda'' ne olmak istediğimi anladım..bu bir şanstı ve bir kaderdi aslında..tam istediğimin ne olduğunu ve artık geç kaldığımı anladığım bir zamanda karşıma çıkan bir fırsat ile hayatım değişti..yeniden okumaya karar verdim..hatta okurken çalışmaya başladım..bu yıl bitecek ''ben de bittim :)''ama iki yıldır sevdiğim işi yapıyorum.Öğretmenim..ama aslında öğretmekten çok öğreniyorum.hep daha fazlası olduğunu ama bilmenin de sonu olmadığını öğretiyor.bu nedenle mesleğimi seviyorum..ama öyle kolay bir iş olmadığını da öğrendim..zor,sabır ve emek gerektiren ama bir o kadar keyifli bir meslek..
Şunu söylemeliyim: insan bir şeyi gerçekten  çok istedi mi ''ama öyle çok ki'' ve bunun olacağına inandı mı bunu nasip edene de inandırdı  mı ,buna kimse engel olamaz.sonuç olarak bize düşen görev bu inancımızı samimiyetle sürdürmek ve bunun için yürekten çabalamak..hayatta karşımıza çıkan tüm engeller bizim zihnimizde aslında..çünkü insan aslında dilediği bir çok şeyi gerçekleştirme kudretine sahip..nasıl mı?..inanarak ve güvenerek..şunu anladım ki aslında insan hep en imkansız görünen durumlarda en büyük güçlüklerin üstesinden gelme cesaretine sahip oluyor..kendini aşıyor ve kendi gücünü görüyor..çünkü o vakit bahaneler üretecek zamanı kalmıyor..yapması gereken şeyler için belli bir zamanı var..eğer gerçekten bunlar yapması gereken ve istediği şeylerse, bir amacı varsa, erteleme şansı yok ..işte bu şekilde aslında çok kısa zamanlarda ne kadar çok şey başarabildiğinin farkına varıyor..bu ona kendini daha güçlü hissettiriyor..daha mutlu oluyor..
Amaçsız ,rutin bir hayat ve gündelik meşguliyetler içinde kendi gücünü fark edebilmek imkansız gibi bir şey.onca bol zamanın içinde bomboş bir hayat..tadı tuzu olmayan, yavan,kendini bulmamış, kendi olamamış bir bireyin hazin hayat serüveni..
Hayat bir mücadele..evet..ama neyin mücadelesi..birilerinin hayatında olurken kendi hayatımızda olabilmek..bir şeye hizmet ederken aslında kendimize hizmet etmek..birlerine hükmederken aslında kendimize hükmedebilmek..bir şeylere faydalı olurken aslında en çok kendimize faydalı olabilmek..''sonrasında bu süreç tersine işler..önce insana  sonra kainata..kainattan insana.''.'kendimize' demek bencillik ya da kibirlilik değil,aksine tevazu ve alçakgönüllülük ihtiva eder..yaşam bir döngüdür..ve her şey kendinden kendine tekamül eder..
kısacası isteyelim O'dan ama bunu isterken ne için istediğimizi de bilelim..bu isteğin içinde bir amaç bunu gerçekleştirecek bir kalp, bir ruh, bir inanç, sonsuz derecede iyi niyet ve bir fayda olmalı ki bu hem kendimize hem çevremize faydalı olsun..öyle ki bunu istediğimize pişman olmayalım..

İzin verin hayat size neleri yapabileceğinizi kanıtlasın...