Artık mutlu olmak için sebepler aramaya mı başladım.yoksa aslında neyi aradığımı mı unuttum.kendim kendimi yuttu da kaybettim mi kendimi.hani o çok övündüğüm pembe gözlüklerim hani o şükrettiğim iyiliğim..herşey birbirine karıştı..anlıyorum şimdi hiç biri benim değildi hiçbiri..beni ben yapan birşey de yok..ben de yokum..öyle olsaydı birşeyler değişirdi..neyi değiştirebildim ..kendimi bile..herşey bana sus diyor..herşey bana hayat kocaman bir yalan diyor...herşey bir yalan diyor...çünkü tüm o mutluluk sandığımız şeyler o kısacık rüyalar gibi. uyanıyoruz ve puuf..bu yüzden hep uyumak istiyoruz, uyanmak gerçeği acı geliyor..uzunmuş gibi hiç bitmeyecekmiş gibi...hadi bak çırılçıplak kaldım..yokum diyorum yokum..pes etmek üzereyim..bunu istiyordun..olmadığımı göstermek..bunu anlamamı istiyordun..sen ne tarafa çekiyorsan oraya sürükleniyorum.. bir mücadele varmış gibi gösterip kandırma beni..bunların sonu hep çaresizliğimi anlamama çıkıyor..her defasında her defasında hep aynı yerden vurarak..hep yeniden derken bir kez daha düşüyorum uçurumlardan..atan da sensin tutan da..kim diyebilir ayaklarımın üzerinde durabiliyorum diye...bu senin mücadelen bu hayat senin bu nefeste..bir buzdum sanki çözüldüm işte..şimdi de eriyorum..buharlaşsam da fark etmez yine sana karışacağım...bana kızacaksın..ben de kendime kızıyorum...ne sana ne başkasına sadece kendime...gerçekleri görmek herşeyi bir bir hatırlamak zor gelince kendimi hayallere vuruyorum..bu senin suçun değil bu benim suçum ...özgürlük denen şeyin bir anlamı yok..düşünceler denizinde yüzerken nuhun gemisi gibi beni karaya çıkaracak bir kuşun kanatlanması gerek..ama o kuşa sesimi duyurmak ne mümkün..ben sadece dudaklarımı kıpırdatıyorum..seslendiren sensin..
uyanmak vakti geldiyse çoktan..gözlerimi açtığımda şaşırmamak için bana güç ver..beni bağımlılıklarımdan kurtar..bunu başka kim yapabilir...iste diyorsun ya hani...istiyorum işte..daha fazlası için müsaaden gerek..neye hükmedebilirim..al seninim işte..dilediğin gibi...olmasını istediğin gibi olsun..mükafat beklemiyorum inan..kendimi savunmaktan yoruldum...ne saçmadır ki savunacak bir şey de yok..kime neyi savunuyorum durmadan ..sana seni şikayet eder gibi..varlığımı savunuyorum bir de bir varlığım varmış gibi..iyilik ettiğimi sanıyorum kahramanmışım gibi..benim elimden benim dilimden hüküm ver sen iken..neyimi anlatayım neyimi savunayım neyimle övüneyim..bu hakkına gasptır..bu verilmiş hükme karşı çıkıp kaçmaktır..bunun sonu daha büyük cezalarla tutuklanmak ve dört duvarda yatmaktır..teslim ol eyyyy suçlu..bu kuralları sen koymadın..istediğin gibi davranamazsın..ne bu düzen ne bu hayat senin değil..ya bu düzene uy ya da terk et...o zaman da hep dışlanmış olarak başın eğik gezersin diyar diyar..hep bir kaçak gibi yaşarsın ömrünü..
yazık bana..yazık ..yazık..yazık...bir zavallıyım ben..uslanmaz bir suçluyum...günahkarım..esarete mahkumum...suç benim hüküm ve adelet senin..artık cezam MÜEBBET...............................................................................
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder