sen öğrettin

sen biricik ve yegane dost..sen merhametlilerin merhametlisi ve yüceler yücesi affedici..öylesine güzelsin ki tarifi mümkün değil..seni senden dinlemek..seni sadece ve sadece seninle sevmek..sana sen diyebilmek hala bir ben olduğumu düşündürse de..yaşattıkların sen ve ben in ötesindeki varlığının delilidir..

inanıyorum ki bu güne kadar kim için ne hakkında konuşmuş olursam olayım beni affettin..ama bana da kendinle birlikte affetmeyi öğrettin hatta bunu yaşattın ve yaşatmaktasın..bu dünya gözüyle herşeye rağmen nasıl sevebileceğimi öğrettin ve o sevginin ve değerinde özünde değişmeyeceğini..sana yeterince şükretmem mümkün değil..duyduğum gördüğüm ve bildiğim şeylere rağmen beni rahmetinle kucaklayıp sevginle sarmaladın.bu nasıl ifade edilir nasıl anlatılır ki..yaşatan sensin en iyi sen bilirsin halimi..

evet..dediğim gibi ya da hissettiğim gibi ters giden birşeyler var ya da aslında olması gerektiği gibi olduğu halde bizim anlayamadığımız..inanıyorum ki sen asla kullarına zulmedici değilsin..kullarının çabalarını ve iyi niyetlerini karşılıksız bırakmazsın.bizlerin dua ve dileklerine icabet edensin..kullarına olan sevginle her daim koruyan ve gözetensin..

bilmem bir süredir dediğim gibi..sadece kendimden korkuyorum..çünkü kendime tek zararı yine kendim veriyorum..kendi düşüncelerimin davranışlarımın bedelini ödüyorum ve bu ceza kendi kendime ettiğim bir zulüm bu senden değil..çünkü eğer öyle olmasaydı buna dayanamazdım..evet senden yana bir korkum var..o da sana kavuşamadan ölmek.