derdim var diyemez oldum

DERDİM VAR DİYEMEZ OLDUM.gördüm ki benden daha dertlisi var.neden şükretmeli niçin yaşatmaktasın bana..herkes için tüm derdi olanlar için senden onlara niyaz ediyorum kolaylık sabır ve evlerine huzur gönüllerine felah ver.sen ki can sen ki canan parmaklarımın ucunda gözümü her kapadığımda kirpiğimde takılı duran yaşım..içimi sızlatan beni gönüller diyarına salan..dinleyen anlatan yarim..gözbebeğimin içindeki suretim benim olmayan herşeyin sahibi kainatın tek amiri.mülk sensin nefes senin can senin.ne dertelencek yüzümüz ne diyecek sözümüz ne bize ait günümüz var..bunu bilmek kolayda yaşamak ve anlamak zor.ömrümce bana cenneti verdin ömrümce içime sevgini derdin her sözümü tövbe ile affettin.allahım sen mucizelerle bendekini bana gösterdin.halen her an ve her gün şaşmaktayım olanlara.her anının mucizesi ve sırrı içinde saklı ve aşikar oluyor nasip ettiğin gönüle..bana gözlerinden bakmayı bana senin gibi duymayı ve herşeyi sevdiğince sevmeyi nasip et.her anımı ve her günümü sırların ve mucizelerinle donat şaşırayım utanayım bir dem daha kendimden kendime akayım..yoksa bu zaman alıp yutacak gibi sanki varmış gibi..sanki dünya ellerimde dönüyorcasına yaşamak kahredecek gönlümü.aslıma çevir her dem yüzümü yüzünün olduğu yere sürsem yüzünü rüyalardan uyanıp gerçeğe bakabilsem ve oh bu bir rüya imiş diyebilsem
ve gün batımına uyansam.her bir sır gibi peşimde nefesin ama hep bir adım önümde beni bekleyen kaderim.hayatta böyle işte dinleyince birilerini hep bir adım geride kalıyor yaşadıklarım.kimse de yanlış göremem kimse üzülsün istemem..anlatama diyemem bırak kendini uçurumdan aşağı orada seni bekleyen var tutacak seni.aslında uçurum da yok ya da uçurum kendinsin ve zaten aşağılardasın düşecek yerin bile yok..şaşıyorum işte utanıyorum yokluğumun içinde ve sinemde sevginle kendimden kaçarcasına koşmayı istiyorum..oradasın işte tahminimden bile yakın belki de.yıldızlar gibi sanki uzansam tutuvercekmişim gibi avuçlarımın içinde.ağlıyorum hem öylesi yakın hem bi okadar uzaksın diye.kendimi gördükçe ve okudukça herşeyi kitabından nerdeyim ne yapıyorum ne istiyorum ben diyorum..ve yine şaşkınlıkla..hasretin gam keder sevinç mutluluk gözyası sitem utanç her ne var ise his alemimde karmakarışık dolaşıyorsun bedenimde.bu kadar mı zor allahım bu kadar kör olabilmek...korkunç ve dehşet veriyor kendim kendime..sorular geçen dakikalar saniyeler hatta saliseler içinde milyonlarca sırla dolu hepsi hep o bir an içinde..ve ben de kendimi saklı tutan o bir an içinde kendimi arıyorum.kızıyorum bazen birine bişeyler kızdığım tek şey kendim oluyorum aslında.kendime tahammülsüzlüğüm kendine kızgınlığım ve utancımın yarattığı bir handikap bu...